Show simple item record

Islam, the Arabs and Umayyad Rulers according to Theophanes the Confessor’s Chronography

dc.contributor.authorCecota, Błażej
dc.date.accessioned2014-04-24T06:54:10Z
dc.date.available2014-04-24T06:54:10Z
dc.date.issued2012
dc.identifier.issn2084-140X
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/4270
dc.descriptionTranslated by Konrad Figatpl_PL
dc.description.abstractAs the Chronography of Theophanes the Confessor includes a lot of information about the foreign states and tribes which were connected with the Byzantine Empire. It is legitimate, in the Author’s view, to analyse the account concerning Islam and the Arabs by this Byzantine author. Theophanes possessed detailed knowledge of the Arabs, Islam and Umayyad caliphs. He used, although presumably indirectly, some Muslim sources in his work. The argument which strongly proves this hypothesis is his precise description of inner clashes between the members of the ruling house, as well as of Arab civil wars. The article discusses how Theophanes (and presumably his sources) depicted not only the Arabs as an entity, but also the prophet Muhammad and some of the Umayyad caliphs (Muawiya, Walid I, Umar II, Hisham, Marwan II).pl_PL
dc.language.isoenpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego (Lodz University Press)pl_PL
dc.relation.ispartofseriesStudia Ceranea. Journal of the Waldemar Ceran Research Center for the History and Culture of the Mediterranean Area and South-East Europe;Vol. 2/2012
dc.rightsUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/*
dc.titleIslam, the Arabs and Umayyad Rulers according to Theophanes the Confessor’s Chronographypl_PL
dc.typeArticlepl_PL
dc.page.number97-111pl_PL
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Łódzki (University of Lodz)pl_PL
dc.referencesProudfoot A.S., The Sources of Theophanes for the Heraclian Dynasty, „Byzantion. Revue internationale des études byzantines” 44, 1974, p. 367–439.
dc.referencesMango C., Who wrote the Chronicle of Theophanes?, „Зборник Радова Византолошког Института” 18, 1978, p. 9–17.
dc.referencesWhitby L.M., The Great Chronographer and Theophanes, „Byzantine and Modern Greek Studies” 8, 1982/1983, p. 1–20.
dc.referencesJurewicz O., Historia literatury bizantyńskiej. Zarys, Wrocław 1984.
dc.referencesLjubarskij J.N., Concerning the Literary Technique of Theophanes the Confessor, „Byzantinoslavica. Revue internationale des études byzantines” 56, 1995, p. 317–322.
dc.referencesMango C., Introduction, [in:] The Chronicle of Theophanes Confessor. Byzantine and Near Eastern History AD 284–813, trans. C. Mango, R. Scott, with assistance of G. Greatrex, Oxford 1997, p. XLIII–C.
dc.referencesKazhdan A.P., A History of Byzantine Literature (650–850), Athens 1999.
dc.referencesHoyland R.G., Theophilus of Edessa’s Chronicle and the Circulation of Historical Knowledge in
dc.referencesLate Antiquity and Early Islam, trans. et ed. idem, Liverpool 2011.
dc.referencesMeyendorff J., Byzantine Views of Islam, „Dumbarton Oaks Papers” 18, 1964, p. 113–132.
dc.referencesSahas D.J., Eighth-Century Byzantine Anti-Islamic Literature: Context and Forces, „Byzantinoslavica. Revue internationale des études byzantines” 57, 1996, p. 229–238.
dc.referencesМаксимов Ю., Прп. Феофан Исповедник Сигрианский об исламе, 2003, http://www.pravoslavie.ru/put/apologetika/feofanispovednik-islam.htm [12 VII 2012].
dc.referencesTheophanis Chronographia, „Archivio muratoriano” 6122, rec. C. de Boor, vol. I, Lipsiae 1883.
dc.referencesGaudefroy-Demombynes M., Mahomet, Paris 1969.
dc.referencesRodinson M., Mahomet, Paris 1968.
dc.referencesRogerson B., The Prophet Muhammad. a Biography, London 2003.
dc.referencesDziekan M., Hadiga, żona Proroka Muhammada w Usd al-gaba fi ma῾rifat as-sahaba ῾Izz ad-Dina M. al-Atira i innych klasycznych źródłach arabskich, [in:] Kobiety Bliskiego Wschodu, ed. M. Dziekan, I. Kończak, Łódź 2005, p. 11–23.
dc.referencesConrad L.I., Zeno, the Epileptic Emperor: Historiography and Polemics as Source of Realia, „Byzantine and Modern Greek Studies” 24, 2000, p. 61–81.
dc.referencesOsman G., Pre-Islamic Arab Conquest to Christianity in Mecca and Medina: An Investigation into the Arabic Sources, „The Muslim World” 95, 2005, p. 67–80.
dc.referencesRochow I., Byzanz im 8. Jahrhundert in der Sicht des Theophanes. Quellenkritisch-historischer Kommentar zu den Jahren 715–813, Berlin 1991.
dc.referencesLevi Della Vida G., Kharidjites, [in:] Encyclopedia of Islam, vol. IV, Leiden 1978, p. 1074–1077.
dc.referencesCrone P., Ninth-century Muslim anarchists, „Past and Present: A Journal of Historical Studies” 167, 2000, p. 3–28.
dc.referencesCrone P., The Kharijites and the caliphal title, [in:] Studies in Islamic and Middle Eastern Texts and Traditions: in memory of Norman Calder, ed. G. Hawting, J.A. Mojaddedi, A. Samely, Oxford 2000, p. 85–91.
dc.referencesDanecki J., Podstawowe wiadomości o islamie, vol. I, Warszawa 2002.
dc.referencesGaiser A., What do we learn about the early Kharijites and Ibadiyya from their coins?, „Journal of the American Oriental Society” 130, 2010, p. 167–187.
dc.referencesKaegi W.E., Byzantium and the Early Islamic Conquests, Cambridge 1992.
dc.referencesNicolle D., Yarmuk AD 636. The Muslim Conquest of Syria, Oxford 1994.
dc.referencesKaegi W.E., Heraclius: Emperor of Byzantium, Cambridge 2003.
dc.referencesAkram A.I., Yarmuk, [in:] idem, The Sword of Allah. Kalid bin al-Waleed, p. 1–17, http://www.grandestrategy.com/2007/12/sword-of-allah-chapter-35-yarmuk.html.
dc.referencesBrandes W., Apokalyptisches in Pergamon, „Byzantinoslavica. Revue internationale des études byzantines” 48, 1987.
dc.referencesVarvounis M. G., Une pratique de magie Byzantine et la prise de Pergame par les Arabes, „Byzantion. Revue internationale des études byzantines” 68, 1998.
dc.referencesLeszka M.J., Wizerunek władców pierwszego państwa bułgarskiego w bizantyńskich źródłach pisanych (VIII – pierwsza połowa XII wieku), Łódź 2003.
dc.referencesBonarek J., Romajowie i obcy w kronice Jana Skylitzesa. Identyfikacja etniczna Bizantyńczyków i ich stosunek do obcych w świetle kroniki Jana Skylitzesa, Toruń 2003.
dc.referencesKompa A., Polityka wewnętrzna Justyniana II w świetle „Krótkiej historii” patriarchy Nicefora i „Chronografii” Teofanesa Wyznawcy, [in:] Cesarstwo Bizantyńskie. Dzieje – religia – kultura. Studia ofiarowane Profesorowi Waldemarowi Ceranowi przez uczniów na 70-lecie Jego urodzin, red. P. Krupczyński, M.J. Leszka, Łask–Łódź 2006, p. 113–138.
dc.referencesDaniel 1, [in:] Prosopography of the Byzantine Empire, vol. I, 641–867, ed. J.R. Martindale, CD-ROM Publication, Ashgate 2001.
dc.referencesPrinzing G., Bizantyńczycy wobec obcych, trans. K. Ilski, Poznań 1998.
dc.referencesSaunders J.J., A History of Medieval Islam, London 1965.
dc.referencesHitti P., History of the Arabs, London 1937.
dc.referencesHawting G.R., The First Dynasty of Islam. The Umayyad Caliphate AD 661–750, Carbondale–Edwardsville 1987.
dc.referencesMadeyska D., Historia świata arabskiego. Okres klasyczny od starożytności do końca epoki Umajjadów (750), Warszawa 1999.
dc.referencesKennedy H., The Prophet and the Age of the Caliphates. The Islamic Near East from the Sixth to the Eleventh Century, London–New York 2004.
dc.referencesИстория халифов вардапета Гевонда, писательа VIII века, trans. К. Патканиян, Санкт-Петербург 1862.
dc.referencesSeverus Al-Ashmunein, History of the Patriarchs of the Coptic Church of Alexandria [part 3: Agathon – Michael I (766 A.D.)], trans. B. Evetts, Paris 1910.
dc.referencesBorrut A., Entre tradition et histoire: genčse et diffusion de l’image de ‘Umar II, „Melangés de l’Université Saint-Joseph, Beirut” 58, 2005, p. 329–278.
dc.referencesHauziński J., Burzliwe dzieje kalifatu bagdadzkiego, Warszawa–Kraków 1993.
dc.referencesKościelniak K., Grecy i Arabowie. Historia Kościoła melkickiego (katolickiego) na ziemiach zdobytych przez muzułmanów (634–1516), Kraków 2004.
dc.referencesClassical Islam. a Sourcebook of Religions Literature, trans. N. Calder, J. Mojaddedi, A. Rippin, Abingdon–New York 2003.
dc.referencesGibb H.A.R., The fiscal rescript of ‘Umar II, „Arabica” 2, 1955, p. 1–16.
dc.referencesKościelniak K., Polemika muzułmańsko-chrześcijańska na podstawie korespondencji przypisywanej kalifowi umajjadzkiemu ‘Umarowi II († 720) i cesarzowi bizantyjskiemu Leonowi III († 741), „Folia Historica Cracoviensia” 8, 2002, p. 97–105.
dc.referencesCecota B.,‘Umar II – przyczynek do nowego spojrzenia na postać umajjadzkiego kalifa (in press).
dc.referencesBlankinship K.Y., The End of the Jihād State. The Reign of Hishām Ibn ‘Aba Al-Malik and the Collapse of the Umayyads, Albany 1994.
dc.referencesGórski D., Sytuacja chrześcijaństwa na terenach Północnej Afryki od podbojów muzułmańskich do XII wieku, Kraków 2004.
dc.referencesCecota B., „Klątwa na Mahometa i jego opowieści, i wszystkich, którzy wierzą w nie!” – prześladowania chrześcijan przez Umajjadów w Syrii na podstawie „Chronografii” Teofanesa Wyznawcy, „Przegląd Nauk Historycznych” 8.1, 2009, p. 143–152.
dc.referencesAmélineau É.-C., Les derniers jours et le mort du khalife Merouân II d’aprés l’Histoire des patriarches d’Alexandrie, „Journal asiatique” 4, 1914, p. 421–449.
dc.referencesBellamy J.A., Pro-Umayyad Propaganda in Ninth-Century Baghdad in the Works of Ibn Abī‘l-Dunyā, [in:] Prédication et propagande au Moyen Age. Islam, Byzance, Occident. Session des 20–25 octobre 1980, ed. G. Makdisi, D. Sourdel, J. Sourdel-Thomine Paris 1983, p. 71–86.
dc.referencesKennedy H., The Court of the Caliphs. The Rise and Fall of Islam’s Greatest Dynasty, London 2004.


Files in this item

Thumbnail
Name:
Cecota.pdf
Size:
225.7Kb
Format:
PDF
View/Open
Thumbnail
Name:
license_rdf
Size:
1.203Kb
Format:
application/rdf+xml
View/Open

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska
Except where otherwise noted, this item's license is described as Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska