On the problem of "classicism" in contemporary American poetry ("Four Dozen Songs" by Cornel Adam Lengyel)

Abstract

Zagadkę poezji Cornela Adama Lengyela, poezji klasycznie „naturalnej” i prostej, można rozwiązać przez przyjrzenie się jej „wewnętrznej strukturze”, tzn. przez zbadanie jej pod kątem gramatyki, fonologii i składni. Okazuje się przede wszystkim, że poezja „bezobrazowa”, poezja, której tworzywo stanowią ściśle gramatyczne tropy, może być zdecydowanie symboliczna. Pieśni (Songs) mówią o ludzkim życiu i przeznaczeniu, a „życie ludzkie jest symboliczne, ponieważ jest wieloznaczne”. W rezultacie jedno i drugie jest sprawą metafizyki, albowiem metafizyka zadaje pytania, na które odpowiedzi brak. Jedyną odpowiedź, jaką dają Pieśni, stanowi to, że świat, a wraz z nim życie ludzkie jest wielką i wieczną zagadką. Na przekór zawiedzionym nadziejom — w naturze naszej leży podtrzymywanie tendencji do rozwiązania owej zagadki. Takie posłannictwo jest udziałem każdej wielkiej poezji w każdej epoce, a wielka poezja to ta, która usiłuje coś zakomunikować. Według Lengyela istota każdej prawdziwej poezji tkwi w tym, że: „Na przekór różnym żonglerom językowym poezja pozostaje wielką i magiczną sztuką porozumienia”.