The English stress system: Conditions and parameters

Abstract

The disertation provides a metrical description of the stress system in contemporary English. Its analysis is based on the assumption that word stress is a fundamentaly dependent on the phonological weight of the syllable rhyme and its placement follows naturally from their organisation into hierarchical metrical feet. The parsing of a rhymal sequence in a given word is controlled by a limited number of conditions and parameters of: metrical well-formendess, directionality, exhaustivness, prosodic dominance and maximal weight of a food. Additionally, the assignment of metrical boundaries may be morphologically conditioned, in which case a "weak foot" is created. This type of "degenerate" metrical constituent is responsible –together with a conflict of metrical conditions– for a number of idiosyncratic stress in English. The theory advanced in the dissertation is non-derivative and instead of complex phonological rules, it postulates few conditions that apply whenever a given combination of prosodic elements appears.

Rozprawa poświęcona została zagadnieniu akcentu wyrazowego współczynnika języka angielskiego w ramach teorii metrycznej. Analiza opiera się na założeniu, że akcent jest pochodną ciężaru fonologicznego rymu sylaby, a jego umiejscowienie zależy bezpośrednio od hierarchicznej organizacji rymów w stopy metryczne. Rozkład sekwencji rymów danego wyrazu na stopy metryczne kontrolowany jest przez niewielką liczbę warunków i parametrów, z których najistotniejsze to: poprawność stopy metrycznej, kierunkowość, pełność, dominacja prozodyczna i maksymalny ciężar całkowity stopy. Ponadto przypisanie granic metrycznych w danej sekwencji rymów może być uwarunkowane morfologicznie, co prowadzi do powstania peryferyjnej stopy “słabej”, która – obok konfliktu warunków metrycznych – jest odpowiedzialna za wiele występujących w angielskim nieregularności akcentujących. Teoria przedstawiona w rozprawie ma więc charakter niederywacyjny, a zamiast skomplikowanych reguł postuluje kilka zasad, które stosują się zawsze, gdy pojawia się określona kombinacja elementów prozodycznych.