Abstract
Przedmiotem analizy w niniejszej pracy jest konceptualizacja emocji negatywnych w języku polskim i angielskim, oraz próba odpowiedzi na pytanie, czy można mówić o podobieństwie w konceptualizacji tychże emocji pomiędzy językami. Praca przedstawia też olbrzymie możliwości wyjaśnienia natury i znaczenia emocji, które tkwią w semantyce kognitywnej Lakoffa i Johnsona, także semantyce ram Fillmore'a. Analiza materiału językowego utwierdziła autorkę w przekonaniu, ze interpretacja konwencjonalnych jednostek językowych i struktur języka, takich jak frazeologizmy czy sfrazeologizowane porównania, umożliwia odkrycie gestaltów doświadczeniowych i metaforycznych, a tym samym modeli kognitywnych o charakterze symbolicznym, które organizują kategorię uczucia (emotion) i pozwalają rozróżniać nazwy poszczególnych uczuć.