Abstract
Celem niniejszej rozprawy jest omówienie wybranej klasy średnioangielskich romansów, tj. angielskich breton lays i kilku pokrewnych opowieści, oraz ich związku z podgatunkiem folkloru noszącym nazwę opowieści magicznej. Ta ostatnia została opisana w pracy Antti Aarne'a i Stith Thompsona: The Types of the folktale. Autor zdecydował się konsekwentnie używać terminu opowieść magiczna, mimo że w języku angielskim istnieją mniej lub bardziej równoważne terminy, takie jak wondertale lub fairy tale, nie mówiąc już o zapożyczonym z języka niemieckiego terminie Marchen. W analizie zajmuje się niektórymi wzorcami magii, zdefiniowanymi zgodnie z klasyfikacją zawartą we wspomnianej pracy Aarne'a i Thompsona.