Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorSzymczak, Alicja
dc.date.accessioned2025-11-19T10:10:49Z
dc.date.available2025-11-19T10:10:49Z
dc.date.issued2025-11-19
dc.identifier.issn0208-6034
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/56705
dc.description.abstractThe Gąska coat of arms first appeared in written sources in 1402. On April 3 of that year, witnesses appeared at the land court in Sieradz to testify to the family affiliation of Przybek of Kościanki. In the second pair, the accused summoned Janusz of Lichawa and Jan of Wodzierady, both bearing the Gąska coat of arms. In 1403 and 1405, Stanisław same coat of arms, along with the aforementioned Janusz of Lichawa. Bartosz Paprocki traced the origin of the coat of arms to the legend of the Capitoline geese, which saved Rome from a barbarian invasion. He also gave it alternative names: Paparona (1578) and Budzisz (1584). The circle of ancestors known to him was small. Aside from the Chodowski family of Łęczyca, he listed only a few families from Sieradz: the Kamionomojski, Parzniewski, Pstrokoński, and Wojucki families. In the Middle Ages, in the Sieradz region, the name Równa was used twice in reference to the Gąska coat of arms, deriving from the village of Równa on the Swędrnia River, along the route from Błaszki to Sieradz.The Rowieński family, also known as Wojucki, who lived on the border of the Kalisz and Sieradz regions, represents a typical noble family from this area. Despite two advantageous marriages, income from municipal courts, and the ecclesiastical career of one of its members, the family did not accumulate significant wealth.en
dc.description.abstractHerb Gąska pojawił się w źródłach pisanych w 1402 r. Na rokach ziemskich w Sieradzu 3 kwietnia stanęli świadkowie Przybka z Kościanek celem zeznania jego przynależności rodowej. W drugiej parze naganiony powołał Janusza z Lichawy i Jana z Wodzierad z klejnotu Gąski. W 1403 i 1405 r. z tego klejnotu Stanisławowi z Chrzanowic – obok wspomnianego już Janusza z Lichawy – świadczył także Paweł z Rzechty i Drużbina. Bartosz Paprocki powiązał genezę herbu z legendą o gęsiach kapitolińskich, które uratowały Rzym przed najazdem barbarzyńców. Nadał mu też kolejne nazwy: Paparona (1578) i Budzisz (1584). Znany mu krąg rodowców był nieliczny. Poza Chodowskimi z Łęczyckiego, autor zaliczył do nich tylko kilka rodzin sieradzkich: Kamionomojskich, Parzniewskich, Pstrokońskich i Wojuckich. W ziemi sieradzkiej w średniowieczu obok nazwy herbu Gąska użyto dwukrotnie nazwy Równa, pochodzącej od wsi nad rzeczką Swędrnią, przy szlaku z Błaszek do Sieradza.Rodzina Rowieńskich alias Wojuckich, siedząca na pograniczu Kaliskiego i Sieradzkiego, prezentuje przeciętną rodzinę szlachecką z tego terenu. Nie dorobiła się większego majątku, mimo dwóch korzystnych małżeństw, dochodów z sądownictwa grodzkiego i kościelnej kariery jednego z jej przedstawicieli.pl
dc.language.isopl
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl
dc.relation.ispartofseriesActa Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica;40pl
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
dc.subjectgenealogyen
dc.subjectWojucki familyen
dc.subjectRowieński familyen
dc.subjectGąska coat of armsen
dc.subjectSieradz nobilityen
dc.subjectgenealogiapl
dc.subjectWojuccypl
dc.subjectRowieńscypl
dc.subjectherb Gąskapl
dc.subjectszlachta sieradzkapl
dc.titleRowieńscy alias Wojuccy herbu Gąskapl
dc.title.alternativeThe Rowieński Family, Alias Wojucki, of the Gąska Coat of Armsen
dc.typeArticle
dc.page.number153-168
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Łódzki, Wydział Filozoficzno-Historyczny, Instytut Historiipl
dc.identifier.eissn2449-8300
dc.referencesArchiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie, Acta Sbignei de Oleśnica archiepiscopi gneznensis 1482–1493.pl
dc.referencesArchiwum Diecezjalne we Włocławku, Księgi konsystorskie kaliskie.pl
dc.referencesArchiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie, Księgi grodzkie sieradzkie.pl
dc.referencesArchiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie, Księgi ziemskie sieradzkie.pl
dc.referencesArchiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie, Księgi ziemskie szadkowskie.pl
dc.referencesKsięgi grodzkie sieradzkie, inskrypcje.pl
dc.referencesBullarium Poloniae, t. V, wyd. I. Sułkowska-Kuraś, S. Kuraś, przy pomocy M. Kowalczyk, A. Wajs, H. Wajs, Romae–Lublin 1995.pl
dc.referencesBullarium Poloniae, t. VI, wyd. I. Sułkowska-Kuraś, S. Kuraś, przy pomocy P. Sczanieckiego, M. Kowalczyk, Romae–Lublin 1998.pl
dc.referencesGórzyński S., Kochanowski J., Herby szlachty polskiej, Warszawa 1992.pl
dc.referencesJabłońska A., Kapituła uniejowska do początku XVI wieku, Kielce 2005.pl
dc.referencesKazańczuk M., Staropolskie legendy herbowe, Wrocław 1990.pl
dc.referencesKowalska-Pietrzak A., Duchowieństwo parafialne w późnośredniowiecznej Polsce centralnej. Archidiakonaty łęczycki i uniejowski, Łódź 2014.pl
dc.referencesKozierowski S., Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, t. II, Poznań 1928.pl
dc.referencesLewandowski I., Rzymska i rzymsko-sarmacka genealogia rodów szlacheckich w niektórych herbarzach staropolskich, [w:] Świadomość historyczna Polaków. Problemy i metody badawcze, red. J. Topolski, Łódź 1981, s. 227–249.pl
dc.referencesŁaski J., Liber beneficiorum archidiecezji gnieźnieńskiej, t. I–II, wyd. J. Łukowski, J. Korytkowski, Gniezno 1881.pl
dc.referencesMałecki A., Studia heraldyczne, t. I, Lwów 1890.pl
dc.referencesMatricularum Regni Poloniae summaria, t. IV.1, wyd. T. Wierzbowski, Warszawa 1910.pl
dc.referencesMetryka Uniwersytetu Krakowskiego z lat 1400–1508, t. I, wyd. A. Gąsiorowski, T. Jurek, I. Skierska, przy współpracy R. Grzesika, Kraków 2004.pl
dc.referencesNieznane zapiski heraldyczne średniowieczne polskie, głównie sieradzkie, wyd. S. Łaguna, [w:] Pisma Stosława Łaguny, Warszawa 1915.pl
dc.referencesPaprocki B., Gniazdo cnoty, Kraków 1578.pl
dc.referencesPaprocki B., Herby rycerstwa polskiego, wyd. K.J. Turowski, Kraków 1858.pl
dc.referencesPokłosie heraldyczne, „Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie” 1923, 6 (10), s. 23–37.pl
dc.referencesPolska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym opisana przez Adolfa Pawińskiego, t. II, Wielkopolska, Warszawa 1883 (Źródła Dziejowe, 13).pl
dc.referencesZajączkowski S., Zajączkowski S.M., Materiały do słownika geograficzno-historycznego dawnych ziem łęczyckiej i sieradzkiej do 1400 roku, cz. 2, Łódź 1970.pl
dc.contributor.authorEmailalicja.szymczak@uni.lodz.pl
dc.identifier.doi10.18778/0208-6034.40.11


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0