Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorPodhorský, Vladimír
dc.date.accessioned2015-03-30T11:21:03Z
dc.date.available2015-03-30T11:21:03Z
dc.date.issued1992
dc.identifier.issn0208-6034
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/7544
dc.description.abstractPoczynając od wczesnych faz neolitu, w niektórych częściach Europy pojawiają się obiekty kurhunowe. charakteryzujące się występowaniem rowów, konstrukcjami drewnianych palisad, ziemnymi bądź glinianymi nasypami, otoczone głazami kamiennymi. Dużo tego typu obiektów zarejestrowano w ostatnim dwudziestoleciu. Dziś znamy je z terenów nad górnym i środkowym Dunajem (datowane na neolit), z Francji i wysp brytyjskich (z eneolitu i wczesnego brązu) oraz z terenów Europy północnej (datowane na koniec okresu rzymskiego i okres wędrówek ludów). Fenomenem dla Europy północnej są kręgi kamienne kultury wielbarskiej z pierwszych wieków naszej ery. którym dużo uwagi w swej pracy poświęci! Jerzy Kmieciński. Porównując poszczególne obiekty i analizując ich konstrukcję można zaobserwować podobieństwa związane prawdopodobnie ze sferą wierzeń ich twórców. Przypuszczalnie samą formę kręgów można łączyć ź kultem słońca.pl_PL
dc.description.sponsorshipZadanie pt. „Digitalizacja i udostępnienie w Cyfrowym Repozytorium Uniwersytetu Łódzkiego kolekcji czasopism naukowych wydawanych przez Uniwersytet Łódzki” nr 885/P-DUN/2014 dofinansowane zostało ze środków MNiSW w ramach działalności upowszechniającej naukę.pl_PL
dc.language.isootherpl_PL
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl_PL
dc.relation.ispartofseriesActa Universitatis Lodziensis. Folia Archeologica;16
dc.titleO možné kontinuité sakrálních kruhových architektur v praveku Evropypl_PL
dc.title.alternativeO możliwościach kontynuacji sakralnych konstrukcji kurhanowych w pradziejowej Europiepl_PL
dc.typeArticlepl_PL
dc.page.number75-83pl_PL


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord