La problématique morale dans les "Essais" de Montaigne

Abstract

Autor "Prób" ukazuje się w swym dziele jako sceptyk i moralista. Między tymi dwoma .роаълйаяА istnieje ścisłe powiązanie, gdyż to właśnie sceptycyzm czyni go wolnym i pozwala au obrać własną drogę postępowania. Jest humanistą, człowiekiem Renesansu - stara się nadać nowe kierunki myśli ludzkiej. W "Apologii Raymonda Sebond" Montaigne krytykuje wiedzę ludzką i chce uwolnić rozum człowieka od tyrani tradycji i od przyzwyczajeń moralnych narzuconych zwyczajowo. Ten wyzwolony rozum pozwala mu określić własną moralność - ludzką i wolną wszelkiego dogmatyzmu. Punktem wyjścia do określenia racjonalnej i naturalnej moralności musi być psychologiczne i fizyczne zbadanie własnego "ja". W tym względzie jest Montaigne egocentrykiеm, co także zapowiada indywidualizm Renesansu. Życie ma według niego sens tylko dzięki przyjemnościom, jednak człowiek nie mógłby być szczęśliwy, gdyby nie znał podstawowych zasad moralnych. Człowiek musi być świadomy zła i dobra i jego moralność niezależna jest świadoma, a więc rozumowa. Tę postawę Montaigne'a można nazwać racjonalizmem moralnym. Jest naturalistą; nic co naturalne nie może być wszeteczne, gdyż natura sama potępia wszelką rozwiązłość moralną. Moralność Montaigne''a, połączona z jego sceptycyzmem i naturalizmem, ukazuje go jako przedstawiciela Renesansu, propagującego wolą myśl człowieka, określającą jego niezależność i pozwalającą mu wpływać na jego przeznaczenie.