| dc.description.abstract | Montaigne pragnął szkoły demokratycznej i radosnej, w której
uczniowie czuliby się szczęśliwi ucząc się i bawiąc. Ten postulat
spełnił się dla generacji naszych czasów.
Autor "Prób" oddzielał kształcenie od wychowania, a to ostatnie widział zgodnie z naturą, w atmosferze stanowczej łagodności i konsekwencji postępowania. Dzięki niemu młodzi ludzie
winni być dobrzy, zacni i mądrzy, a niekoniecznie uczeni, gdyż
cele moralne stawiać należy przed celami formalnego kształcenia.
W dzisiejszej szkole wychowanie, niestety, nie tylko nie cieczy
się priorytetem, ale Jest wręcz odsunięte na dalszy plan.
Zdecydowanie zgodna z Montaigne'em jest dzisiejsza szkoła w
opinii o ćwiczeniu fizycznej sprawności młodzieży pozwalającym
człowiekowi harmonijnie rozwijać umysł i ciało.
Bardzo zbliżone do obecnie panującego jest również stanowisko
Montaigne'a w sprawie programu szkolnego. Jego przekonaniu,
że wiedza winna być oparta na zrozumieniu przedmiotu, odpowiada
lansowane obecnie przyswajanie kognitywne, zaś zaleceniu, by wiedza
była opanowywana przez praktykę - dzisiejsze nauczanie poglądowe.
Interesujący jest też dla nas pogląd Montaigne'a na sprawę nauczania języków obcych, które poznawać należy poprzez obcowanie z cudzoziemcami i podróże zagraniczne. W obecnej szkole, niestety, mimo unowocześnionych
metod pracy, dalecy jesteśmy od osiągnięcia zadowalających
efektów w dziedzinie nauczania języków.
Montaigne nie daje gotowej koncepcji pedagogicznej, a jedynie
naświetla problemy wynikające ze złożoności aktu pedagogicznego | pl_PL |
