Словообразовательные тенденции этнонимии славянских языков

Abstract

W spadku po języku prasłowiańskim słowiańska etnonlmia otrzymała jednakowe słowotwórcze modele i środki. Język starosłowiajski rozwinął wyraźne formy zbiorczych etnonimów. Wraz z rozwojem narodowościowych języków słowiańskich, etnonimia każdego z nich nabrała swoistych cech. Na podstawie wspólnych słowiańskich słowotwórczych modeli i środków wypracowano specyficzne modele narodowościowe: serbsko-chorwacki -anac, czeski -an, słowacki -łan, rosyjski, bułgarski i macedoński - -*c, polski -czy*. W pracy rozpatrzono takie problemy wcielenia do słowotwórczej struktury etnonlmli i nazw państw ze złożoną podstawą włączając abrewiaturą.