Institutional Complementarity of Poland in Terms of Diversity of Capitalism
Streszczenie
Poland is one of the most significant examples of a transition country in Central
and Eastern Europe. After 45 years of being a centrally planned economy Poland
emerged at the end of the 1980’s a free-market economy. In 2004 Poland became
a member of the European Union, which was another milestone in the transition
process. Undoubtedly, institutions were a very important factor in Poland’s economic
transition. It seems that the horizon of 25 years since the fall of communism
has created a decent prospect to evaluate the balance of economic transition in
terms of the quality of institutions. However, comparative studies do not analyse
institutions separately, but consider them together in an institutional framework.
The purpose of this essay is to examine the scope of the institutional complementarity
of Poland in terms of Diversity of Capitalism. The main thesis of the
article is that after more than two decades since the first stage of the economic
transition, and one decade after joining the European Union, Poland’s institutional
complementarity is, in general, at a satisfactory level. However, there is a very low
level of institutional complementarity in the case of interaction between the labour
market and the financial system. Furthermore, the Polish model of capitalism
seems to be quite different from other countries from the peer group of transition
economies (for example the Czech Republic or Hungary). The research method
which was used in this essay includes statistical methods (in particular the K-Nearest
Neighbours Method, K-Mean Method and Principal Component Analysis). Polska to jeden z najbardziej znaczących przykładów transformacji gospodarczej
w Europie Środkowej i Wschodniej. Po 45 latach funkcjonowania w warunkach
gospodarki centralnie planowanej pod koniec lat 80. XX w. polska gospodarka
przekształciła się w gospodarkę wolnorynkową. W 2004 r. kraj przystąpił do Unii
Europejskiej, co stanowiło kolejny kamień milowy w procesie transformacji.
Niewątpliwie znaczącym czynnikiem, jeśli chodzi o transformację gospodarczą
państwa, było otoczenie instytucjonalne. Wydaje się, że horyzont 25 lat od momentu
upadku komunizmu stwarza odpowiednią perspektywę do oceny bilansu
transformacji gospodarczej ze szczególnym uwzględnieniem jakości instytucji.
Studia komparatystyczne nie analizują jednak poszczególnych instytucji osobno,
tylko rozpatrują je razem z perspektywy ram instytucjonalnych.
Celem niniejszego opracowania jest zbadanie zakresu komplementarności
instytucjonalnej Polski w ujęciu różnorodności kapitalizmu (Diversity of Capitalism).
Główną tezą artykułu jest to, że po ponad dwóch dekadach od pierwszego
etapu transformacji gospodarczej oraz po dekadzie od przystąpienia do Unii Europejskiej
komplementarność instytucjonalna Polski jest zasadniczo na satysfakcjonującym
poziomie. Możemy jednak zaobserwować niski poziom komplementarności
instytucjonalnej w przypadku interakcji między rynkiem pracy a systemem
finansowym. Ponadto polski model kapitalizmu wydaje się nieco odmienny od
modeli innych państw z grupy porównawczej, tj. krajów, które przeszły transformację
gospodarczą (w szczególności od Czech czy Węgier). Metoda badawcza
użyta w tym artykule opiera się na analizie statystycznej (w szczególności na
metodzie K-najbliższych sąsiadów, metodzie K-średnich oraz analizie głównych
składowych).
Collections