Jacek Bierezin - biografia łódzkiego opozycjonisty i poety (1947-1993)
Abstract
Przedmiotem badań biograficznych podejmowanych przez historyków są osoby (rzadziej zwarte grupy osób), które w określony sposób wyróżniały się na tle innych, oddziaływały na otaczający świat i jednocześnie pozostawały z tym światem w bardzo żywym, twórczym związku. Poeta Jacek Bierezin niewątpliwie przyczynił się swoimi działaniami do rozwoju niezależnej kultury w Polsce, co uzasadniało potrzebę podjęcia próby napisana jego biografii. Był on jedną z ważniejszych postaci, w pierwszym rzędzie łódzkiego środowiska opozycyjnego. Współtworzył „Puls. Nieregularny Kwartalnik Literacki”, jedno
z głównych pism literackich ukazujących się w drugim obiegu wydawniczym. Natomiast poezja Nowej Fali, której reprezentantem był J. Bierezin, uznawana jest za jeden z czynników budowania nowej świadomości Polaków w dekadzie lat 70. XX w. i w konsekwencji postaw wyrażających sprzeciw wobec porządków panujących w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej (PRL). Obok przedsięwzięć na płaszczyźnie literacko-kulturalnej, J. Bierezin angażował się także w liczne inicjatywy społeczno-polityczne. Był m.in. członkiem tajnej organizacji „Ruch” i współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników (KOR). Celem niniejszej dysertacji było zatem przedstawienie zmiennych losów J. Bierezina ze szczególnym uwzględnieniem dynamiki i powiązań między różnymi sferami jego życia. Poza poznaniem biografii J. Bierezina w różnych jej odsłonach, dodatkowym celem pracy była także próba przedstawienia zbiorowości społecznych, do których on należał. Zwłaszcza
scharakteryzowanie Pokolenia ’68, formacji poetyckiej Nowej Fali oraz grupy społecznej tworzącej pismo „Puls”.
The following license files are associated with this item: