Wykładnie ideologiczne stosunków japońsko-amerykańskich w latach 1853-1941 oraz ich implementacja polityczna

Abstract

Praca jest próbą analizy relacji politycznej pomiędzy Japonią a Stanami Zjednoczonymi w latach 1853-1941. Prezentuje ona najnowsze wyniki badań dotyczące wzajemnych stosunków między państwami oraz pokazuje jak podpisywane dokumenty miały wpływ na ich rozwój. Japonia została podniesiona do poziomu światowej potęgi poprzez jej kontakty ze Stanami Zjednoczonymi. Politycy kraju, który przez ponad 200 lat pozostawał w izolacji, mogli wykorzystać ogrom wiedzy mieszkańców Stanów Zjednoczonych i innych mocarstw europejskich. W ciągu około 90 lat, z feudalnego kraju, stworzyli imperium, które dogoniło inne mocarstwa i zdeklasowało niektóre z nich. W 1854 roku wyprawa kierowana przez amerykańskiego komodora Matthew Calbrighta Perry’ego zmusiła Japonię do otwarcia swoich portów. Podstawą stosunków dwustronnych między Japonią a Stanami Zjednoczonymi były traktat o pokoju i przyjaźni, podpisany w 1854 roku w Kanagawie i traktat Harrisa, podpisany rok później dokument regulujący wymianę handlową między nimi. Początki ekspansywnej polityki Japonii sięgają restauracji Meiji. Te ekspansywne aspiracje rosły w Japonii, zwłaszcza w okresie międzywojennym. Jednak jej szybko rozwijająca się gospodarka była uzależniona od importu zasobów naturalnych. Oprócz tego nadszedł czas przyspieszonego wzrostu populacji Japonii, a USA ograniczyły istniejące prawo imigracyjne, które znacznie utrudniło emigrację japońską. Doświadczenie i wiedza zdobyta przez japońską elitę, która odwiedziła Stany Zjednoczone i Europę stopniowo przekształciły Japonię w poważnego partnera międzynarodowego. Jednak z upływem lat Japonia stała się agresorem, co zauważyły USA i kraje europejskie. Kraje te szybko uświadomiły sobie, że ich obszary wpływów są zagrożone. W 1931 roku siły japońskie przekroczyły granice Mandżurii. Był to początek trwającej wiele lat ofensywy sił japońskich w chińskich prowincjach. Ta inwazja wywołała rozległą krytykę międzynarodową Japonii, zwłaszcza w Stanach Zjednoczonych. Ponadto główni decydenci zaczęli głosić wyższość Japonii nad innymi rasami azjatyckimi i wyrazili gotowość przewodzenia na całym kontynencie. Oprócz tego wojskowi mieli nadzieję, że z taką postawą wobec największego wroga - USA - możliwe będzie złamanie amerykańskiego potencjału. Polityka japońska ewoluowała tak bardzo, że z politycznego i gospodarczego partnera Stanów Zjednoczonych kraj stał się agresorem, który ośmielił się wykonać niespodziewany atak 7 grudnia 1941 roku.