Dwa rodzaje pozytywności prawa

Abstract

Assuming that law should be understood as the positive law exclusively leads to a theoretical problem of how to explain the phenomenon of judicature as something distinct from the positive law. The division between making and applying the law is the reason why the positivity (specificity) of law presents itself differently in those two domains. The positivity of law, as an effect of making the law, is the positivity of law text, whereas the applied law has its positivity in its content. As those two expressions of law positivity are uncomparable, at the same time it allows maintaining a relatively coherent concept of law.

Rozumienie prawa jako prawa pozytywnego skutkuje teoretycznym problemem wyjaśnienia fenomenu judykatury jako czegoś odrębnego od prawa pozytywnego. Odmienność perspektyw tworzenia i stosowania prawa powoduje, że pozytywność (określoność) prawa przedstawia się w nich różnie. Pozytywność prawa jako efekt stanowienia to pozytywność tekstu prawa, natomiast pozytywność prawa, które jest zastosowane, to pozytywność treści prawa. Niewspółmierność tych przejawów pozytywności prawa pozwala zachować zasadniczą spójność pojęcia prawa.