Kanon 40 (contingit interdum) IV Soboru Laterańskiego (1215) a prawo rzymskie

Abstract

The article discusses the problem of familiar features of the proceedings in default in Roman law (especially in Justinian’s law) and the medieval canon law. The starting point of this analysis is can. 40 of the Fourth Lateran Council (1215). The undertaken study has shown that the reception of Roman legal solution by the legal system of the Church was not only mechanical, but it was also situated in the context of adapting ancient legal provisions to the doctrinal needs of the Christianity.

W artykule zostały przedstawione cechy wspólne postępowania zaocznego w prawie rzymskim (w szczególności w epoce prawa justyniańskiego) oraz prawie kanonicznym epoki średniowiecza. Punktem wyjścia dla prowadzenia rozważań był kan. 40 IV Soboru Laterańskiego (1215 r.). Przeprowadzona analiza wykazała, iż recepcja rzymskich rozwiązań przez kościelny porządek prawny nie była jedynie działaniem mechanicznym, lecz sytuowana była także w perspektywie dostosowania starożytnych mechanizmów prawnych do wymogów doktryny chrześcijańskiej.