dc.contributor.author | Nowina-Sroczyńska, Ewa | |
dc.date.accessioned | 2018-06-19T11:13:30Z | |
dc.date.available | 2018-06-19T11:13:30Z | |
dc.date.issued | 2016 | |
dc.identifier.isbn | 978-83-7901-093-6 | |
dc.identifier.issn | 1506-6541 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11089/25140 | |
dc.description.abstract | The article is a part of a book about contemporary culture of Podhale. In
the book there are three moments which act as “stops” of the main narration;
they concern the cultural phenomenon of the roads or ways. This “stop” is
a reflection (of anthropologist pacing the roads of Podhale) on stereotypes of
rural landscape and mental landscape, not the real one. | pl_PL |
dc.description.sponsorship | Artykuł jest fragmentem powstającej książki pod roboczym tytułem Sylwy podhalańskie.
Sylwa to forma piśmiennictwa popularna w okresie staropolskim, wywodząca się ze zbioru
Silvae Stacjusza, obejmująca niejednorodne formalnie i treściowo teksty pochodzące
od jednego bądź różnych autorów, także anonimowych. To zbiór stanowiący pewną uporządkowaną
całość, otwartą jednak na kontynuacje, przekształcenia i uzupełnienia. Za odnowiciela
sylwicznej formy wypowiedzi uznaje się Czesława Miłosza, orędownika
tzw. sylw współczesnych, gdzie obok autorskich wierszy zamieścił utwory innych poetów,
epigramy, fragmenty listów, cytaty z innych dzieł. Kategorię sylwy i sylwiczność
uznano za użyteczne do opisu zjawisk współczesnych (autorem pojęcia sylwa współczesna
jest Ryszard Nycz). W obrębie sylw współczesnych łączy się różnego rodzaju gatunki
wypowiedzi: dokumentalne, autobiograficzne, cytaty z rzeczywistości, kopiowanie z innych
tekstów, zakłada się akcentowanie procesualnego sposobu istnienia podmiotu w tekście
i samego tekstu, akcentując jego formę „otwartą”. Wszyscy współcześni badacze
sylw zwracają uwagę, że w sylwie zapis rzeczywistości podporządkowany zostaje jednej
idei – „potrzebie pamięci”. W mojej książkowej opowieści o współczesnym Podhalu intermedia
pełnią rolę przerywników, swoistych „zatrzymań” właściwej narracji; ich osią
konstrukcyjną jest kulturowy fenomen drogi. Intermedium, które tu prezentuję, jest
pierwszą z trzech prób namysłu antropologa przemierzającego podhalańskie gościńce. | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Interdyscyplinarny Zespół Badania Wsi UŁ; Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego | pl_PL |
dc.relation.ispartofseries | Zeszyty Wiejskie;22 | |
dc.subject | Podhale | pl_PL |
dc.subject | Polska | pl_PL |
dc.subject | kultura ludowa | pl_PL |
dc.title | Mapy naturalistyczne, mapy melancholijne. Z cyklu: intermedia podhalańskie | pl_PL |
dc.title.alternative | Naturalistic Maps, Melancholic Maps. From the Cycle: Intermissions of Podhale | pl_PL |
dc.type | Article | pl_PL |
dc.page.number | 109-121 | pl_PL |
dc.contributor.authorAffiliation | Uniwersytet Łódzki, Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej | pl_PL |
dc.references | A. Stasiuk, Nie ma ekspresów przy żółtych drogach, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2013, s. 108. | pl_PL |
dc.references | A. Wieczorkiewicz, Wędrowcy fikcyjnych światów. Pielgrzym, rycerz, włóczęga, Wydawnictwo Słowo/obraz terytoria, Gdańsk 1996, s. 19. | pl_PL |
dc.references | P. Kowalski, Gościniec, drogi rozstajne i peregrinatio vitae, „Literatura Ludowa” 1995, nr 4–5, s. 110–111. | pl_PL |
dc.references | P. Kowalski, Kultura magiczna. Omen, przesąd, znaczenie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 90. | pl_PL |
dc.references | J. Campbell, Potęga mitu, Wydawnictwo Signum, Kraków 1994, s. 204. | pl_PL |
dc.references | M. Czapiga, Labirynt: inicjacja, podróż, zbłądzenie. Figura ludzkiego losu w kulturze europejskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2013, s. 39–76. | pl_PL |
dc.references | A. Stasiuk, Wschód, Wydawnictwo Czarne, Wołowiec 2014, s. 56–60. | pl_PL |
dc.references | M. Sztandara, Droga w ludowym pejzażu fotograficznym, [w:] Wędrować, pielgrzymować, być turystą. Podróż w dyskursach kultury, red. P. Kowalski, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2003, s. 277–278. | pl_PL |
dc.references | R. Drozdowski, Obraza na obrazy. Strategia społecznego oporu wobec obrazów dominujących, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań 2009, s. 8. | pl_PL |
dc.references | A. Jackowski, Kapliczki i krzyże przydrożne, [w:] Pejzaż frasobliwy. Kapliczki i krzyże przydrożne, red. A. Różycki, P. Szczegłów, Wydawnictwo Krupski i S-ka, Warszawa 2000, s. 5. | pl_PL |
dc.references | T. Czerwiński, Kapliczki i krzyże przydrożne w Polsce, Wydawnictwo Muza, Warszawa 2012, s. 302. | pl_PL |
dc.references | T. Seweryn, Kapliczki i krzyże przydrożne w Polsce, Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1958, s. 60. | pl_PL |
dc.references | M. Zych, „To fale i wiara”. O dzwonach, złej pogodzie i etnografii, [w:] W krainie metarefleksji. Księga poświęcona profesorowi Czesławowi Robotyckiemu, red. J. Barański, M. Golonka-Czajkowska, A. Niedźwiedź, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2015, s. 306–307. | pl_PL |
dc.references | P. Kowalski, Prośba do Pana Boga. Rzecz o gestach wotywnych, Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, Opole 1994, s. 81. | pl_PL |
dc.references | M. Pinkwart, Podtatrze, Wydawnictwo BOSZ, Olszanica 2011, s. 141; Z. Zięba, Koniówka (1605–2005). Album wspomnień i przekazów rodzinnych o naszej wiosce, Wydawnictwo Julita, Śliwice 2005, s. 30. | pl_PL |
dc.references | M. Eliade, Traktat o historii religii, Książka i Wiedza, Warszawa 1966, s. 364–365. | pl_PL |