Uznanie za pracownika osoby zatrudnionej na podstawie umowy cywilnoprawnej

Abstract

The author presents unified concept of worker in the UE employment law. It includes all groups of active population who perform dependent, personally and economically, during the certain period of time services for and under the direction of another person in return of remuneration. Under that UE autonomous concept of employment any type of services, including self employment regulated by the civil law, is protected against major risks caused by the globalization and poverty.

Autor analizuje koncepcję pracownika wypracowaną w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE). Akcentuje autonomiczny charakter definicji „pracownika”, pod którym to pojęciem TSUE rozumie osoby świadczące pracę na podstawie umów cywilnoprawnych oraz samozatrudnione. Przedstawia kryteria stosowane w judykaturze unijnej pozwalające odróżnić zatrudnienie pracownicze od niepracowniczego. Podkreśla przepisy prawa pracy, materialne i procesowe, pozwalające zainteresowanym na uznanie za pracownika osoby zatrudnionej w ramach umów cywilnoprawnych.