Le testament

Abstract

Nawiedzany przez strach śmierci, ducha powszedniego, człowiek średhiowieczny stoi rozdwojony między trwogą i namiętnością życia. Testament w takiej sytuacji staje się całkiem naturalnie aktem niezbędnym. Jego przemiana z aktu prawnego i prywatnego w temat literacki, który zaczyna się bujnie rozrastać jest nieoczekiwana, ale dająca się objaśnić. Biorąc za punkt wyjścia model gatunku Testament Franciszka Villona, poprzez krótkie przypomnienie źródeł, autorka artykułu przechodzi do egzemplifikacyjnego przeglądu utworów Pierre'a de Nesson, Jeana Molinat, Jehana Rćgnier oraz pięciu innych tekstów ze zbioru poezji francuskiej XV i XVI wieku Montaiglona-Rotschilda, aby na koniec objaśnić intencje satyryczne i parodystyczne wyżej wymienionych przykładów odróżniając je od założeń „serio Pierre'a de Nesson. Autorka podkreśla zasadniczą rolę dla tego gatunku Testamentu Franciszka Villona, który to utwór często imitowano aż do formy plagiatu.