Memoires de la modernité: la fonction de l'architecture ferroviaire dans "Austerlitz" de W. G. Sebald
Streszczenie
Artykuł ten analizuje powieść W. G. Sebalda Austerlitz (2001) poprzez reprezentacje
dworca kolejowego jako archiwum nowoczesności. Jako figura burżuazyjnej nowoczesności
albo kapitalistycznej industrializacji dworzec stał się podczas II wojny światowej
przestrzenią industrializacji śmierci, deportacji do obozów koncentracyjnych. Refleksja na
temat dworca kolejowego, takiego jaki został zaprezentowany w dziele Sebalda pozwala
na ponowne przemyślenie czasu, historii i pamięci według wzoru pękniętego, nielinearnego
wręcz dręczącego. Autor próbuje objaśnić dialog, który proponuje powieść Sebalda
z materializmem historycznym rozwijanym przez Benjamina referując także niektóre
prace na temat traumy i pamięci w kontekście Holokaustu.