Pojęcie kompetencji fonologicznej vel fonetycznej – rozważania terminologiczne

Abstract

Celem artykułu było sprecyzowanie pojęcia kompetencji fonologicznej na gruncie nauczania języka polskiego jako obcego. Na przykładzie polszczyzny wyróżniono subskładniki kompetencji fonologicznej, zwrócono uwagę na potrzebę stworzenia odpowiednich programów nauczania, uwzględniających czynniki implikujące jej prawidłowy rozwój. Analizie poddano także sam termin, wymieniany często z określeniami kompetencja fonetyczna i sprawność fonetyczna, zbieżnymi aczkolwiek nietożsamymi (przedstawiono argumenty za stosowaniem terminu wyróżnionego przez ESOKJ oraz odróżnianiem go od pozostałych).

The aim of this article is to specify the term phonological competence with reference to teaching Polish as a foreign language. The author identifies the subingredients of the phonological competence, emphasizes the need to create suitable curricula, which would take into consideration the correct development of the phonological competence. She also analyzes the very term phonological competence, which is often used interchangeably with the terms phonetic competence and general phonetic awareness and skills. The author presents arguments for the use of the term phonological competence and emphasizes the need to distinguish it from the other terms.