O trudzie bycia w życiu codziennym z perspektywy autorefleksyjnego doświadczania trosk egzystencjalnych

Abstract

Artykuł jest doniesieniem z badań jakościowych. Jest to analiza jednego przypadku kobiety, która w swojej narracji przedstawia swoje życie w perspektywie trosk egzystencjalnych, z uwzględnieniem życia duchowego i rodzącego się w starości lęku tanatycznego. Narratorka w swojej wypowiedzi ukazuje, jak na przestrzeni całego życia zmieniały się jej cele życiowe, które z nich stały się istotne w starości, a które takie były przez całe życie. Analiza jej bilansu życiowego wskazuje z kolei na pewne mechanizmy pomagające dokonywać retrospektywnego przeglądu życia, a eksponowanie cierpienia, którego doświadcza permanentnie od dzieciństwa, ukazuje konstruktywne strategie radzenia sobie z nim, co szczególnie uwidacznia jej walka z osamotnieniem.

The paper is a report from qualitative research. It is an analysis of a narrative of a woman who presents her life in the perspective of existential concerns, including her spiritual life and thanatic fear she begins to experience in the old age. The narrator shows how, during her whole life, her life goals have been changing – which of them have become or remained important in the old age. Analysis of her life account reveals some mechanisms that help her look at her life in retrospect, and emphasis on the issue of suffering she has been constantly experiencing since childhood shows some constructive strategies of dealing with it. It is particularly evident in her struggle with loneliness.