| dc.contributor.author | Gontarski, Waldemar |  | 
| dc.date.accessioned | 2014-05-31T12:09:31Z |  | 
| dc.date.available | 2014-05-31T12:09:31Z |  | 
| dc.date.issued | 2014 |  | 
| dc.identifier.issn | 0208-6069 |  | 
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11089/4753 |  | 
| dc.description.abstract | The contemporary truth reconstructed in a trial reflects differences between the Aristotelian 
truth in terms of its essence and criterion (material truth – veritas est adaequatio rei et intellectus
– ad Aristotle, The Metaphysics IV.7.[1011b 26-27])- and its practical realisation (objective truth 
– in medio stat veritas – ad Aristotle, Nicomachean Ethics II.7.[1108a 19–20]). In a non-adversarial processes – such as the Polish criminal trial - as opposed to the Anglo-Saxon one - the Polish 
administrative procedure (an administrative court has only a controlling function, not a reformative 
one and does not ascertain facts on its own) or separate proceedings in the Polish civil procedure 
– the court is expressis verbis obliged to reconstruct the objective truth (i.e. the truth which can 
be ascertained by a man meeting the diligentia boni patris familias standard) and not the material 
truth. Nonetheless, if the judicial truth understood in this way (the truth ascertained by the court; if 
the court does not demonstrate an evidential initiative, then it will not ascertain the truth, but it will 
merely assess the reliability of the evidence submitted as in the Anglo-American criminal trial) will 
differ from the material truth, it can act as a statutory premise to resume the proceedings. That is, 
generally speaking, the main difference between the inquisitorial and the adversarial models. | en | 
| dc.language.iso | pl | pl_PL | 
| dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego | pl_PL | 
| dc.relation.ispartofseries | Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica;73 |  | 
| dc.subject | Aristotelian truth | en | 
| dc.subject | material truth | en | 
| dc.subject | objective truth | en | 
| dc.subject | administrative procedure | en | 
| dc.subject | administrative court proceedings | en | 
| dc.title | Prawda arystotelesowska w procesie administracyjnym i sądowoadministracyjnym | pl_PL | 
| dc.title.alternative | Aristotelian truth in administrative procedure and administrative court proceedings | en | 
| dc.type | Article | pl_PL | 
| dc.page.number | 79-110 | pl_PL | 
| dc.references | Alexy  Robert. 1985.  Theorie  der Grundrechte. Baden-Baden. |  | 
| dc.references | Aristoteles 2007.Die Nikomachische Ethik. tł. Olof Gigon.  Düsseldorf.: Artemis & Winkler. |  | 
| dc.references | Aristotle. 1894. Etyka nikomachejska. (tekst grecki).  Oxford : Clarendon Press. |  | 
| dc.references | Aristotle. 1924. Metaphysics, tł. Waldemar Gontarski, Oxford : Clarendon Press. |  | 
| dc.references | Aristotle. 1957. Politics III.2.  tł. Ernest Barker. Oxford  : Clarendon Press. |  | 
| dc.references | Aristotle. 2002. Nicomachean Ethics. tł. Sarah Broadie, Christopher Rowe. Oxford  : Clarendon Press. |  | 
| dc.references | Arystoteles. 2003. O niebie.  W  Dzieła wszystkie, T. 2, tł. Paweł Siwek, Warszawa  : Wydawnictwo Naukowe. |  | 
| dc.references | Bojańczyk Antoni. 2011. Dowód prywatny w postępowaniu karnym w perspektywie prawnoporównawczej.  Warszawa  : Wolters Kluwer Polska. |  | 
| dc.references | Cicero. 1931. Pro Murena. XXX, 62. W   M. Tullius Cicero, Orationes: Pro L. Murena Oratio. Pro Archia Poeta Oratio,   33.  Lwów  : Książnica Atlas. |  | 
| dc.references | Cicero. 1987. The Speeches.  In Catilinam I–IV. Pro Murena. Pro Sulla. Pro Flacco, tł. Coll MacDonald. London. |  | 
| dc.references | Cyceron Marek Tulliusz. 2003.  Mowa w obronie Mureny.  W  Mowy, tł. Julia Mrukówna,  105. Kęty  : Wydawnictwo Antyk. |  | 
| dc.references | Czeżowski Tadeusz. 1967. „W sprawie deontologii pracownika naukowego”  Etyka nr 2 : 118. |  | 
| dc.references | Dębiński  Antoni. 2004. Rzymskie prawo prywatne. Kompendium. Lublin : Wydawnictwo KUL. |  | 
| dc.references | Dripps Donald. 2011. The Substance-Procedure Relationship in Criminal Law.  W Philosophical Foundations of Criminal Law, red. Anthony Duff, Stuart Green, 416- 418. Oxford  : University Press. |  | 
| dc.references | Dworkin  Ronald.  1978. Taking Rights Seriously.  London  : Duckworth. |  | 
| dc.references | Giaro Tomasz. 2011. Rzymskie prawdy prawnicze. Eksperyment myślowy. W Aurea praxis, aurea theoria. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego. T. 2, red. Jacek Gudowski, Karol Weitz, 2967. Warszawa : LexisNexis. |  | 
| dc.references | Gizbert-Studnicki Tomasz. 2009. „Prawda sądowa w postępowaniu cywilnym„ Państwo i Prawo  (7). |  | 
| dc.references | Gontarski  Waldemar. 2012. „Zagadnienia definicyjne. Cz. 1.”   Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej  2 :59. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2002. „Członkostwo partnerskie. Nie da się pogodzić zasady niedyskryminacji z wprowadzaniem dyskryminujących przepisów określających sposób ustalania wysokości dopłat bezpośrednich dla polskich rolników” Rzeczpospolita z dnia  8.07. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2003. „Jaka prawda obowiązuje dziennikarza. Po wyroku Sądu Najwyższego w sprawie Aleksander Kwaśniewski – „Życie” ”  Rzeczpospolita  z dnia 20.05. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2004.  „Ile prawdy w prawdzie. Polemika. Domaganie się dowodu prawdy od dziennikarz przestrzegającego szczególnej staranności jest sprzeczne ze standardami Rady Europy i z zasadami racjonalnego myślenia” Rzeczpospolita z dnia  9.07. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2004. Dziennikarz jako pracownik. Analiza systemowa sporów sądowych,  (rozprawa doktorska obroniona w 2005 r.).  Warszawa : Uniwersytet Warszawski. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2005. „Ochrona dobrego imienia osoby prawnej na przykładzie ‘afery Orlenu”  Gazeta Sądowa   1 : 14. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2007.  „Przyczynek do konstytucyjnej teorii dowodów, czyli kiedy nagranie magnetofonowe jest dowodem z dokumentu, a kiedy dowodem rzeczowym. Glosa aprobująca do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2007 r., III KK 237/06” Gazeta Sądowa    9 : 33. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2009. Toksyczne opcje walutowe. Zarys teorii prawa na przykładzie polskich opcji walutowych.  Warszawa  : Wydawnictwo Zrzeszenia Prawników Polskich. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2013.  Aitia - wina arystotelesowska. Cz. 2. Warszawa : Europejska Wyższa Szkoła Prawa i Administracji. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2013. „Aitia – wina arystotelesowska. Zagadnienia definicyjne. Cz. 2”.   Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej 1 : 85. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2013. Prawda w postępowaniu karnym.  W  Pojęcie, miejsce i znaczenie prawdy w procesie karnym, red. Karolina Kremens, Jerzy Skorupka, 187.  Wrocław  : Oficyna Prawnicza. |  | 
| dc.references | Gontarski Waldemar. 2013. Sprawca nieumyślny a sprawca przypadkowy. W  Profesor Marian Cieślak – osoba, dzieło, kontynuacje, red. Wojciech Cieślak, Sławomir Steinborn, 236-237.  Warszawa  : Lex a Wolters Kluwer business. |  | 
| dc.references | Jakubecki Andrzej. 1998. „Kontradyktoryjność a poznanie prawdy w procesie cywilnym w świetle zmian kodeksu postępowania cywilnego”     Przegląd Sądowy  10 : 64. |  | 
| dc.references | Jevons  William. 1922. Logika. tł. Czesław Znamierowski, Warszawa : Trzaska, Evert i Michalski. |  | 
| dc.references | Kardas Piotr. 2012. Zasada prawdy materialnej a kontradyktoryjność postępowania dowodowego. Przeciwstawne czy komplementarne zasady procesu karnego W Adwokatura jako uczestnik procesu legislacyjnego, red. Jacek Giezek, Andrzej Malicki,  60. Warszawa : Wolters Kluwer Polska. |  | 
| dc.references | Kmiecik Romuald. 2013.  „ „Dowód prywatny” i tzw. zasada swobody dowodzenia w postępowaniu karnym”    Państwo i Prawo   (2)   : 33. |  | 
| dc.references | Knysiak-Molczyk Hanna. 2014. Komentarz do art. 174 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi W Skarga i skarga kasacyjna w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Komentarz. Orzecznictwo, red. Hanna Knysiak-Molczyk, LexPolonica nr 25114. LexisNexis. |  | 
| dc.references | Kochanowski Janusz. 1991.  „Standard ‘rozsądnego człowieka’ w prawie karnym” Studia Iuridica   T. XX  : 125-134. |  | 
| dc.references | Kotarbiński  Tadeusz. 1999. Prakseologia. cz. 1.  Wrocław  : Zakład Narodowy im. Ossolińskich. |  | 
| dc.references | Lawrenc F. 2012. Gadamer’s Hermeneutics and Aristotle’s Practical Philosophy. W Hermeneutic Rationality. La rationalité herméneutique, vol. 3, red. Maria Luisa Portocarrero, Luis Antonio Umbelino, Andrzej Wierciński,  209. Berlin  : Lit-Verlag. |  | 
| dc.references | Manowska Małgorzata. 2003.  Postępowania odrębne w procesie cywilnym, Warszawa  : LexisNexis. |  | 
| dc.references | Mariański Adam. 2003. „Glosa do wyroku NSA z dnia 24 lipca 2002 r., SA/Sz 1508/01”  Glosa  3. |  | 
| dc.references | Przybysz  Piotr. 2007. Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa  :  LexisNexis. |  | 
| dc.references | Przybysz Piotr. 2007. Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa  : LexisNexis. |  | 
| dc.references | Sawczuk Mieczysław. 1985. Teorie prawdy w prawie cywilnym (procesowym i materialnym).  W  Studia z prawa postępowania cywilnego. Księga pamiątkowa ku czci Zbigniewa Resicha, red. Maria Jędrzejewska, Tadeusz Ereciński,  261.  Warszawa  : Państwowe Wydawnictwo Naukowe. |  | 
| dc.references | Supernat Jerzy. 1984. Odesłanie do zasad prakseologicznych w prawie administracyjnym, Wrocław  : Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. |  | 
| dc.references | Twardowski Kazimierz. 1965. Z logiki przymiotników.  W Wybrane pisma filozoficzne,  374. Warszawa  : Państwowe Wydawnictwo Naukowe. |  | 
| dc.references | Waśkowski  Eugeniusz.  1933. Podręcznik prawa cywilnego.  Wilno 1933. |  | 
| dc.references | Waśkowski  Eugeniusz. 1932.  System procesu cywilnego. Wilno  : (Drukarnia Zorza). |  | 
| dc.references | Zieliński Maciej. 1979. Poznanie sądowe a poznanie naukowe. Poznań :  Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. |  |