Feminizujący trening głosu u transpłciowej dwujęzycznej nastolatki z zaburzeniami sprzężonymi. Studium przypadku

Abstract

Voice feminization therapy may be one of the important stages of gender transition, or gender reassignment done by transgender persons. The aim of such voice training is to obtain more ‘female’ voice through specialized, feminizing techniques, such as elevation of the larynx. Ultimately, distress resulting from gender incongruence between one’s gender identity and one’s sex assigned at birth may be reduced as well. This article investigates a case study of a transgender bilingual adolescent female with multiple disorders: gender dysphoria, depression, Asperger syndrome and hyperacusis. The paper presents the outcomes from the interview, therapy stages, therapeutic techniques used as well as the impact of the patient’s psychophysical condition on the meetings. The patient displayed high motivation and satisfaction with changes observed in her voice. However, despite having mastered all the feminizing techniques, she insisted on continuing the therapy. The standard of care was modified according to her individual needs by, for instance, adapting English practice material – original texts and movie scenes with female characters. Voice feminization at adolescent may provide a sense of progress when other, more invasive procedures are not yet available.

Feminizująca terapia głosu może być jednym z ważnych etapów tranzycji, czyli procesu korekty płci, dokonywanego przez osoby transpłciowe. Celem takiej terapii jest uzyskanie bardziej „kobiecego” brzmienia głosu poprzez naukę specjalnych technik feminizujących, takich jak na przykład kontrola wysokiej pozycji krtani. Jej pozytywnym efektem może być także zmniejszenie cierpienia wynikającego z niedopasowania odczuwanej tożsamości płciowej do płci przypisanej przy urodzeniu. W artykule zaprezentowano studium przypadku transpłciowej dwujęzycznej nastolatki z zaburzeniami sprzężonymi: dysforią płciową, zaburzeniami depresyjnymi, zespołem Aspergera i nadwrażliwością słuchową. Przedstawiono wyniki wywiadu, etapy terapii, omówiono wykorzystane techniki i strategie terapeutyczne oraz wpływ stanu psychofizycznego pacjentki na przebieg spotkań. Pacjentka wykazywała duże zaangażowanie w proponowane ćwiczenia oraz satysfakcję z obserwowanych zmian w swoim głosie. Jednak mimo opanowania wszystkich technik feminizujących, nie chciała rezygnować ze spotkań z logopedką. Wystandaryzowany model terapii został dostosowany do jej indywidualnych potrzeb m.in. poprzez przygotowanie anglojęzycznych materiałów – oryginalnych tekstów oraz fragmentów filmów z kobiecymi postaciami. Feminizacja głosu u osoby niepełnoletniej może dać poczucie dokonującego się postępu, gdy inne, inwazyjne procedury nie są jeszcze dostępne.