Drei Kameradinnen von SHIDA BAZYAR –Intersektionalität als Analysekriterium?

Abstract

Der Roman Drei Kameradinnen wurde im deutschen Feuilleton vorwiegend für seine rassismuskritische Komponente gelobt. Häufig schwang mit, dass es in dem Roman auch um Sexismus gehe. Der vorliegende Artikel zeigt, inwiefern eine intersektionale Dekonstruktion ein Mittel sein kann, um postmigrantische Literatur zu analysieren. Für die Analyse wurde der Roman auf Elemente untersucht, die sich den Kategorien ‚Rassismus‘, ‚Sexismus‘ und ‚Klassismus‘ zuordnen lassen. Diese wurden im Anschluss gebündelt. Auf diese Weise konnten Strategien aufgedeckt werden, die dem Roman inhärente Intersektionalität aufzeigen, und darstellen, wie diese auf die Leser: innen einwirkt.

The novel Drei Kameradinnen (Three Comrades) was praised in the German feature pages primarily for its critical component of racism. It was sometimes implied that the novel was also about sexism. This article shows the extent to which intersectional deconstruction can be a means of analyzing post-migrant literature. For the analysis, the novel was examined for items that can be assigned to the categories ‘racism’, ‘sexism’ and ‘classism’. These were then clustered. In this way, strategies could be uncovered that reveal the intersectionality inherent in the novel and show how this affects the readers.

Powieść Drei Kameradinnen była w niemieckim felietonie chwalona głównie za krytykę rasizmu. Często sugerowano, że powieść dotyczy również seksizmu. Niniejszy artykuł pokazuje, w jakim stopniu dekonstrukcja intersekcjonalna może być sposobem analizy literatury postmigranckiej. Na potrzeby analizy powieść została zbadana pod kątem elementów, które można przypisać do kategorii ‚rasizm’, ‚seksizm’ i ‚klasizm’. Zostały one następnie pogrupowane. W ten sposób możliwe było odkrycie strategii, które ujawniają intersekcjonalność nieodłącznie związaną z powieścią i pokazują, jak wpływa ona na czytelników.