Mów do mnie kotku…, czyli o uczuciach po polsku i po słoweńsku

Abstract

Artykuł poświęcony jest interesującemu zjawisku ogromu spieszczeń rzeczowników pospolitych, form adresywnych oraz imion własnych w naszym języku intymnym (wyjściowym polskim w porównaniu ze słoweńskim). Pieszczotliwe wyrazy, tzw. afektonimy, autorka klasyfikuje na podstawie najnowszych opracowań. W aspekcie języka polskiego jako drugiego/obcego opisane są podstawowe zasady deminutywizacji wyrazów oraz konceptualizacji form zdrobniałych w języku polskim, a także różnice w porównaniu z systemem i kulturą języka słoweńskiego (zwrócenie uwagi na języki jako nośniki tożsamości kulturowej i narodowej).

The article deals with the interesting phenomenon of the significant amount of pet forms (of common nouns, proper nouns, and honorific forms) in the basic language (in this case Polish) in comparison to the target language, Slovene. Pet forms, also called affective terms, are classified according to the newest research. In the context of Polish as a second/foreign language, the main rules of formation along with the main points of conceptualization of diminutive forms in Polish are discussed. The author deals with the differences between affective terms in both Polish and Slovene, emphasizing that the language serves as the media of cultural and national identity.