Le poète funambule et le professeur de rhétońque
Streszczenie
Autora interesują trzy momenty w refleksji nad literaturą: poglądy na temat poetów i poezji, zawarte w Księdze X Państwa Platona i ich późniejsze, często bardzo swobodne, interpretacje
(Horacy i Boileau); koncepcja literatury ukształtowana w połowie XIX w.; wreszcie przyjęta od
1945 r. strategia nauczania języka francuskiego, polegająca na stopniowym redukowaniu znaczenia
i liczby tekstów literackich. Opierając się na teoriach autor bada zależności między literaturą
a społeczeństwem, jej funkcję edukacyjną i estetyczną, i dochodzi do wniosku, że na
przestrzeni wieków dokonano stopniowej alienacji literatury na rzecz metaliteratury. Zdaniem
autora w dzisiejszym świecie literatura pojmowana jako jakość sama w sobie ma o wiele niższą
rangę niż powstające wokół niej opracowania historyczno-literackie.