Nauczanie specjalistyczne języków obcych i języka polskiego jako obcego. Nowe podejścia i perspektywy badawcze

Abstract

In first part of the article, the authors discuss the problems with defining languages used for specific purposes as well as with defining the field that deals with researching and teaching these variations of language. The authors also present the current approaches to research and pedagogy which are being discussed in the literature of foreign language learning and teaching, among them, the rapprochement between the research on languages for specific purposes and discourse and interaction analysis, as well genre and intercultural studies. This broader study perspective should cause changes in foreign language teaching practice: teaching languages for specific purposes should be planned in a way that would enable language users to participate in the discourse community by developing, during language classes, effective discourse behaviours. In the second part of the article, the authors discuss the content of the 23rd volume of this periodical, entitled: Specialist variations of the language – 1. Research concepts and foreign language teaching practice.

W części I artykułu przedstawiono sposoby definiowania specjalistycznych odmian języków oraz dziedziny zajmującej się ich nauczaniem. Opisano również najnowsze kierunki badań i podejścia pedagogiczne, jakie zarysowały się w ostatnich latach w literaturze glottodydaktycznej. Do najważniejszych tendencji należy zbliżenie się refleksji nad kształceniem języków specjalistycznych do analizy dyskursu i interakcji oraz studiów genologicznych i interkulturowych. To znaczące poszerzenie perspektywy powinno wywołać również określone zmiany w praktyce pedagogicznej w kierunku kształcenia określonych zachowań dyskursywnych, które pozwolą użytkownikom języka właściwie funkcjonować w określonej wspólnocie dyskursywnej. W części II artykułu autorki omawiają treść 23. tomu niniejszego czasopisma zatytułowanego Specjalistyczne odmiany języka – 1. Koncepcje badawcze i praktyka glottodydaktyczna, zwracając uwagę na zawarte w publikowanych pracach kluczowe tezy i koncepcje.