Prawnokarna ochrona pracownika na podstawie przepisów art. 220 Kodeksu Karnego

Abstract

The text presents the current status of protection provided for employee in the criminal code (Art. 220 of the Polish Criminal Code of 1997) and some verdicts of the Polish Supreme Court in this matter; the author concludes that Polish criminal law is so-called a “closed law” and any “wide interpretations” – including such against suspects or accused persons in criminal trials are clearly unacceptable; and whenever a problem arises in a criminal trial, whether or not we are dealing with a victim of a crime who is or was an “employee” – this specific human exposure to the immediate danger of loss of life or serious damage to his/her health should be qualified under Art. 160 of the Polish Penal Code – and not under Art. 220 of the Polish Penal Code.

Artykuł przedstawia aktualny stan ochrony przewidzianej (zapewnianej) w Kodeksie karnym pracownikom w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, stanowisko judykatury (na czele z Sądem Najwyższym) w tym przedmiocie oraz koncentruje się na pojęciu „pracownika”, warunkującym odpowiedzialność sprawcy przestępstwa na podstawie przepisów art. 220 k.k. W podsumowaniu autor przypomina, że prawo karne materialne jest prawem tzw. zamkniętym i jakiekolwiek „interpretacje rozszerzające” – w tym przede wszystkich wobec podejrzanych lub oskarżonych w procesach karnych – są w sposób oczywisty niedopuszczalne. Dotyczy to także kwalifikacji prawnej czynu (tutaj w tzw. typach podstawowych przestępstw z art. 160 i 220 k.k., penalizowanych jednak identycznie, tj. karą pozbawienia wolności do lat trzech).