| dc.description.abstract | Rozpowszechniona w trzech krajach — w Argentynie, Urugwaju i Brazylii — w języku hiszpańskim
w dwóch pierwszych, a w języku portugalskim w trzecim literatura ,„gauchesca” jest zjawiskiem
literackim godnym badawczego zainteresowania. Krystalizuje się ona wokół szczególnego społecznego
typu człowieka, typu, który pojawił się w pampasach pod koniec XVI wieku: gaucho. Ujmując
rzecz historycznie, nie sposób odłączyć go od życia tych trzech krajów. Niektóre właściwe mu rysy
psychiczne zdeterminowane przez środowisko oddalają go jako typ człowieka od innych południowoamerykańskich ludzi, decydująco jego unikalności. Stanowiąc przykład odwagi, dumy i lojalności,
stał się on mitem, który utwierdzony został zwłaszcza przez literaturę. Najpierw weszła w grę bezpośrednia
jego inspiracja, a to w spontanicznej poezji gauchów. Następnie rozwinęła się proza
literacka, poezja, dramat i czasopisma, w których gaucho występował jako postać centralna. To on,
jego idiosynkrazje, jego nawyki, jego praca zainspirowały i inspirują całą tę literaturę. Bardzo
często właśnie on dostarcza jej swoich sposobów wyrazu, gdy wypowiada się ona w „„mowie gauchesco”,
Stąd literatura „,gauchesca” jest w wysokim stopniu regionalna. A jednak niektóre spośród
objętych nią utworów — Martin Fierro, Santas Vega,Don Segundo Sombra,El inglés de los güesos,
Ismael, Antonio Chimango, O Continente — mają charakter uniwersalny i zasługują na to, aby przekroczyć
granice krajów, które ją wydały i w których rozkwitła. | pl_PL |
