Show simple item record

dc.contributor.authorŻyto, Kinga
dc.date.accessioned2025-11-19T10:10:51Z
dc.date.available2025-11-19T10:10:51Z
dc.date.issued2025-11-19
dc.identifier.issn0208-6034
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/56712
dc.description.abstractThe year 2025 marks the 40th anniversary of the publication of two key works on Roman Period beads: the monograph Die Perlen der römischen Kaiserzeit und der frühen Phase der Völkerwanderungszeit im mitteleuropäischen Barbaricum by Magdalena Tempelmann-Mączyńska (1985) and the study by Teresa Stawiarska, Glass beads from the area of northern Poland during the Roman Period. On the occasion of this anniversary, the article focuses on the analysis of glass beads of type TM 53, as distinguished in the Tempelmann-Mączyńska classification. Beads of this type are found in large numbers in graves of the Wielbark Culture, especially in the Late Roman phase of its development. They are found both in uniform necklaces and in more complex compositions, often in juxtaposition with TM 119 and TM 128 type beads, which may reflect certain aesthetic preferences of the wearers. Although less commonly used as pendants or head ornaments, TM 53 beads also occur in clusters that may reflect their use as applications sewn onto clothing.   en
dc.description.abstractW roku 2025 mija 40 lat od publikacji dwóch kluczowych prac dotyczących paciorków z okresu rzymskiego: monografii Magdaleny Tempelmann-Mączyńskiej Die Perlen der römischen Kaiserzeit und der frühen Phase der Völkerwanderungszeit im mitteleuropäischen Barbaricum (1985) oraz opracowania Teresy Stawiarskiej Paciorki szklane z obszaru Polski północnej w okresie wpływów rzymskich. Z okazji tej rocznicy artykuł koncentruje się na analizie paciorków szklanych typu TM 53, wyodrębnionych w klasyfikacji Tempelmann-Mączyńskiej. Paciorki tego typu występują licznie w grobach kultury wielbarskiej, zwłaszcza w późnorzymskiej fazie jej rozwoju. Spotykane są zarówno w jednolitych koliach, jak i bardziej złożonych kompozycjach, często w zestawieniu z paciorkami typu TM 119 i TM 128, co może odzwierciedlać określone preferencje estetyczne użytkowników. Choć rzadziej wykorzystywane jako zawieszki czy ozdoby głowy, paciorki TM 53 występują także w skupiskach mogących świadczyć o ich użyciu jako aplikacji naszywanych na odzież.pl
dc.language.isopl
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl
dc.relation.ispartofseriesActa Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica;40pl
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
dc.subjectthe Wielbark Cultureen
dc.subjectbeadsen
dc.subjectnecklacesen
dc.subjectapplicationsen
dc.subjectornamentsen
dc.subjectglassen
dc.subjectkultura wielbarskapl
dc.subjectpaciorkipl
dc.subjectkoliepl
dc.subjectaplikacjepl
dc.subjectozdobypl
dc.subjectszkłopl
dc.titlePaciorki typu TM 53 w kulturze wielbarskiej – funkcja, estetyka i chronologiapl
dc.title.alternativeTM 53 Type Beads in the Wielbark Culture – Function, Aesthetics and Chronologyen
dc.typeArticle
dc.page.number299-312
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Łódzki, Wydział Filozoficzno-Historyczny, Instytut Archeologiipl
dc.identifier.eissn2449-8300
dc.referencesAlmgren O. (1923), Studien über nordeuropäische Fibelformen der ersten nachchristlichen Jahrhunderte mit Berücksichtigung der provinzialrömischen und südrussischen Formen, C. Kabitzsch, Leipzig (Mannus-Bibliothek, 32).pl
dc.referencesAndrzejowski J. (2023), Jartypory, stan. 2. Cmentarzysko kultury wielbarskiej we wschodniej Polsce. Część 1, Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie; Fundacja Monumenta Archaeologica Barbarica, Warszawa (Monumenta Archaeologica Barbarica. Series Gemina, 12.1).pl
dc.referencesAndrzejowski J., Schuster J. (2022), Kruchy luksus. Dwa niezwykłe rzymskie naczynia szklane z Czarnówka na Pomorzu Wschodnim, „Wiadomości Archeologiczne” 73, s. 131–156.pl
dc.referencesBelevets V.G. (2007), K izucheniyu pamyatnikov vel’barskoy kul’tury v Belarusi, [w:] M. Fudziński, H. Paner (red.), Nowe materiały i interpretacje. Stan dyskusji na temat kultury wielbarskiej, Muzeum Archeologiczne, Gdańsk, s. 293–344.pl
dc.referencesDekówna M. (2007), Wczesnośredniowieczne ozdoby szklane ze zbiorów Państwowego Muzeum Archeologicznego na tle ogólnej problematyki rozwoju szklarstwa, [w:] W. Brzeziński (red.), Skarby wieków średnich. Katalog wystawy, Państwowe Muzeum Archeologiczne, Warszawa, s. 52–87.pl
dc.referencesGładysz-Juścińska M., Kokowski A., Niezabitowska-Wiśniewska B. i in. (2021), Lubliner Land, CRFB Polen 4, Polska Akademia Umiejętności, Kraków.pl
dc.referencesGrabarczyk T. (1997), Kultura wielbarska na Pojezierzach Krajeńskim i Kaszubskim, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.pl
dc.referencesGrabarczyk T. (2007), Wyniki prac wykopaliskowych na cmentarzysku w Odrach, gm. Czersk, woj. pomorskie w latach 1995–2003, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica” 25, s. 5–23, https://doi.org/10.18778/0208-6034.25.01pl
dc.referencesHahuła K. (1991–1992), Cmentarzysko kultury wielbarskiej w Janowie, woj. toruńskie, „Wiadomości Archeologiczne” 52, s. 141–155.pl
dc.referencesJaskanis J. (1996), Cecele. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur in Ostpolen, Secesja, Kraków (Monumenta Archaeologica Barbarica, 2).pl
dc.referencesKokowski A. (2004), Goci między Bałtykiem a Morzem Czarnym, [w:] J. Andrzejowski, A. Kokowski, Ch. Liber (red.), Wandalowie, strażnicy bursztynowego szlaku. Katalog wystawy, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej; Państwowe Muzeum Archeologiczne, Lublin–Warszawa, s. 225–252.pl
dc.referencesKokowski A. (2007), Goci. Od Skandzy do Campi Gothorum (od Skandynawii do Półwyspu Iberyjskiego), Wydawnictwo Trio, Warszawa.pl
dc.referencesKurzyńska M. (2015), Linowo, stanowisko 6. Birytualne cmentarzysko kultury wielbarskiej z północno-wschodniej części ziemi chełmińskiej, Muzeum im. ks. dr. Władysława Łęgi; Muzeum Okręgowe, Grudziądz–Toruń.pl
dc.referencesLund Hansen U. (2011), Women’s world? Female elite graves in late roman Denmark, [w:] D. Quast (red.), Weibliche Eliten in der Frühgeschichte. Archäologische und historische Beiträge zum ersten Jahrtausend in Nord- Mittel- und Südosteuropa, Schnell und Steiner, Mainz, s. 33–40.pl
dc.referencesMachajewski H. (2013), Gronowo. Ein Gräberfeld der Wielbark-Kultur in Westpommern, Fundacja Monumenta Archeologica Barbarica, Warszawa (Monumenta Archaeologica Barbarica, 18).pl
dc.referencesMüller von A. (1956), Die birnen- und kugelförmigen Anhänger der älteren römischen Kaiserzeit, „Offa” 15, s. 93–114.pl
dc.referencesNatuniewicz-Sekuła M., Baczewski M. (2023), Weklice. A Cemetery of the Wielbark Culture on the Eastern Margin of the Vistula Delta (Excavations 2005–2018), Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk; Fundacja Monumenta Archaeologica Barbarica, Warszawa (Monumenta Archaeologica Barbarica, 23), https://doi.org/10.23858/Waw/k/006pl
dc.referencesNatuniewicz-Sekuła M., Okulicz-Kozaryn J. (2011), Weklice. A Cemetery of the Wielbark Culture on the Eastern Margin of the Vistula Delta (Excavations 1984–2004), Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk; Fundacja Monumenta Archaeologica Barbarica, Warszawa (Monumenta Archaeologica Barbarica, 17).pl
dc.referencesOdry. Cmentarzysko kurhanowe z okresu rzymskiego w powiecie chojnickim (1968), J. Kmieciński (red.), Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Łódź.pl
dc.referencesPatalan K.M. (2022), S-förmige Schließhaken im europäischen Barbaricum von der vorrömischen Eisenzeit bis zur Merowingerzeit: chronologische, chorologische, technologische und typologische Analysen, Wachholtz, Kiel (Studien zur Siedlungsgeschichte und Archäologie der Ostseegebiete, 20).pl
dc.referencesPietrzak M. (1997), Pruszcz Gdański, Fundstelle 10. Ein Gräberfeld der Oksywie-und Wielbark-Kultur in Ostpommern, Secesja, Kraków (Monumenta Archaeologica Barbarica, 4).pl
dc.referencesSchuster J. (2018), Czarnówko, stan. 5. Osiem grobów okazałych – narodziny nowych elit w II wieku po Chr. w basenie Morza Bałtyckiego, Muzeum w Lęborku; Fundacja Monumenta Archaeologica Barbarica; Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie, Lębork–Warszawa (Monumenta Archaeologica Barbarica. Series Gemina, 8).pl
dc.referencesSkorupka T. (2001), Kowalewko 12. Cmentarzysko birytualne ludności kultury wielbarskiej (od połowy I w. n.e. do początku III w. n.e.), Wydawnictwo Poznańskie, Poznań (Archeologiczne Badania Ratownicze wzdłuż Trasy Gazociągu Tranzytowego, 2. Wielkopolska, cz. 3).pl
dc.referencesStawiarska T. (1985), Paciorki szklane z obszaru Polski północnej w okresie wpływów rzymskich, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław (Biblioteka Archeologiczna, 28).pl
dc.referencesStawiarska T. (1987), Katalog paciorków szklanych z obszaru Polski północnej w okresie wpływów rzymskich, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław.pl
dc.referencesStawiarska T. (1998), Charakterystyka technologiczna paciorków szklanych z cmentarzyska kultury wielbarskiej w Świętym Gaju, [w:] P. Urbańczyk (red.), Adalbertus. Wyniki programu badań interdyscyplinarnych, Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 159–197.pl
dc.referencesStrobin A. (2021), Brzyno stanowisko 7. Cmentarzysko kultury oksywskiej i wielbarskiej oraz z okresu wędrówek ludów na Wysoczyźnie Żarnowieckiej (badania 2011–2016), Wydawnictwo Bernardinum, Pelplin.pl
dc.referencesTempelmann-Mączyńska M. (1985), Die Perlen der römischen Kaiserzeit und der frühen Phase der Völkerwanderungszeit im mitteleuropäischen Barbaricum, P. von Zabern, Mainz am Rhein (Römisch-Germanische Forschungen, 43).pl
dc.referencesTuszyńska M. (2005), Ulkowy. Cmentarzysko kultury wielbarskiej na Pomorzu Gdańskim, Muzeum Archeologiczne, Gdańsk.pl
dc.referencesTuszyńska M. (2020), Kamienica Szlachecka. Cmentarzysko kultury wielbarskiej na Pojezierzu Kaszubskim, Muzeum Archeologiczne, Gdańsk.pl
dc.referencesWalenta K. (2009), Leśno i mikroregion w okresie rzymskim, Muzeum Historyczno-Etnograficzne, Chojnice.pl
dc.referencesWielowiejski P. (1998), Święty Gaj, woj. elbląskie. Cmentarzysko kultury wielbarskiej z okresu wpływów rzymskich, [w:] P. Urbańczyk (red.), Adalbertus. Wyniki programu badań interdyscyplinarnych, Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa, s. 141–149.pl
dc.referencesWołągiewicz R. (1981), Kultury oksywska i wielbarska, [w:] J. Wielowiejski (red.), Prahistoria ziem polskich, t. V, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław, s. 135–178.pl
dc.referencesWoźniak M. (2021), Kleszewo. Cmentarzysko kultury przeworskiej i wielbarskiej na północnym Mazowszu, cz. 1, Katalog, Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego im. Stefana Woydy; Fundacja Monumenta Archaeologica Barbarica; Wydział Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, Pruszków–Warszawa (Monumenta Archaeologica Barbarica. Series Gemina, 10.1).pl
dc.referencesŻyto K. (2018), Ozdoby stroju wykonane z paciorków w kulturze wielbarskiej, „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica” 33, s. 75–92, https://doi.org/10.18778/0208-6034.33.04pl
dc.referencesŻyto K. (2025), Dekoracja paciorkami w kulturze wielbarskiej. Studia nad kobiecym elementem stroju z uwzględnieniem czynników „czas”, „przestrzeń” i „status właścicielki”, Instytut Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź (Monografie Instytutu Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego, 15).pl
dc.contributor.authorEmailkinga.zyto@filhist.uni.lodz.pl
dc.identifier.doi10.18778/0208-6034.40.18


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0
Except where otherwise noted, this item's license is described as https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0