Поэзия русского барокко во взаимодействии с другими видами искусств (к постановке проблемы)

Abstract

W artykule podjęto próbę pokazania, jak rosyjscy poeci-sylabicy (Symeon Połocki, Karion Istomin, Sylwester Miedwiediew, Mardariusz Chonikow i in.) realizują barokową zasadę syntezy sztuk. Na licznych przykładach, zaczerpnięć tych najczęściej z rękopiśmiennych i dotychczas nie publikowanych zbiorków, omówiono te gatunki poetyckie, które zakładały współbrzmienie elementów słownych z elementami graficznymi i malarskimi, a czasem nawet i architektonicznymi (np. wiersze emblematyczne i heraldyczne) oraz utwory, których kształt językowy był związany ściśle z muzyką (np. Psałterz rymowany Symeona Połockiego^ do którego muzykę napisał Wasilij Titow oraz liczne kanty i pieśni anonimowych autorów). Jako jeden z przejawów barokowej dążności do symbiozy sztuk rozpatruje autorka nie tylko zamiłowanie do widowiskowości i przenikanie wierszowanych panegiryków i różnego rodzaju deklamacji do obrzędów liturgicznych, lecz także swoistą "teatralizację" panegirycznych utworów Symeona Połockiego, Sylwestra Miedwiediewa i Kariona Istomina.