Propozycja nieantagonistycznego ujęcia bezładu i porządku w giełkocie

Abstract

The aim of this article is to present a different understanding of cluttering: not in the category of ‘fluency disorders’, but as a complex language and communication dis-order. A complementary approach to the phenomena of order and disorder was proposed in relation to the non‑antagonistic mythical and religious concept of the cosmos and chaos, linguistic adaptations of the theory of chaos, and considerations on the idea of chaosmos. Polish‑language speech therapy literature shows the examples of perceiving chaos and order in cluttering as mutually conditioning, non‑antagonistic forces. The article closes with postulates of opening to (neuro)diversity, bridging gaps between different language and communication orders as well as respecting by the recipients a sufficiently structured way of speaking, a way in which a clutterer communicates.

Celem artykułu jest przedstawienie innego niż w kategorii „zaburzenia płynności” rozumienia giełkotu, tj. jako złożonego bezładu językowo‑komunikacyjnego. Zaproponowano komplementarne ujęcie zjawisk ładu i be-zładu, nawiązując do nieantagonistycznej mityczno‑religijnej koncepcji kosmosu i chaosu, humanistycznych, w tym lingwistycznych adaptacji teorii chaosu oraz rozważań na temat idei chaosmosu. W polskojęzycznych publikacjach logopedycznych wskazano przykłady ujmowania chaosu i porządku w giełkocie jako sił wzajemnie się warunkujących, nieantagonistycznych. Artykuł wieńczą postulaty otwarcia na (neuro)różnorodność, budowania pomostów pomiędzy różnymi porządkami językowo‑komunikacyjnymi oraz respektowania przez odbiorców wystarczająco uporządkowanego sposobu mówienia, sposobu porozumiewania się osoby z giełkotem.