When Machine and Human Meet. Art in the Age of Artificial Intelligence

Abstract

This article touches on the issue of human-technology relations in the age of artificial intelligence. It poses questions about the changes that have taken place in the field of art under the influence of advanced machine learning systems. The last decade of AI’s successes enforces the need to rethink the aesthetic categories, including an attempt to redefine the place and role of the artist in a technologically determined reality. The cited historical examples of aesthetic reflection accompanying computer art of the 1960s largely anticipated the changes taking place today, while also serving an important metacritical function. Today’s critical AI art can play a key role in raising awareness of the processes taking place and uncovering the workings of artificial intelligence algorithms, which are often locked in black boxes and their operations and assumptions inaccessible to human understanding.

Niniejszy artykuł porusza kwestię relacji człowiek-technologia w dobie sztucznej inteligencji. Stawia pytania o zmiany, jakie zaszły w polu sztuki pod wpływem zaawansowanych systemów uczenia maszynowego. Ostatnia dekada sukcesów AI wymusza konieczność przemyślenia kategorii estetycznych, w tym próbę redefinicji miejsca i roli artysty w zdeterminowanej technologicznie rzeczywistości. Przytoczone historyczne przykłady refleksji estetycznej towarzyszącej sztuce komputerowej lat 60. XX wieku w dużej mierze antycypowały zachodzące dziś zmiany, pełniąc jednocześnie ważną funkcję metakrytyczną. Dzisiejsza krytyczna sztuka AI może odegrać kluczową rolę w podnoszeniu świadomości na temat zachodzących procesów i odkrywaniu pracy algorytmów sztucznej inteligencji, które zamknięte w czarnych skrzynkach, są niedostępne ludzkiemu zrozumieniu.