Le poète funambule et le professeur de rhétońque

Abstract

Autora interesują trzy momenty w refleksji nad literaturą: poglądy na temat poetów i poezji, zawarte w Księdze X Państwa Platona i ich późniejsze, często bardzo swobodne, interpretacje (Horacy i Boileau); koncepcja literatury ukształtowana w połowie XIX w.; wreszcie przyjęta od 1945 r. strategia nauczania języka francuskiego, polegająca na stopniowym redukowaniu znaczenia i liczby tekstów literackich. Opierając się na teoriach autor bada zależności między literaturą a społeczeństwem, jej funkcję edukacyjną i estetyczną, i dochodzi do wniosku, że na przestrzeni wieków dokonano stopniowej alienacji literatury na rzecz metaliteratury. Zdaniem autora w dzisiejszym świecie literatura pojmowana jako jakość sama w sobie ma o wiele niższą rangę niż powstające wokół niej opracowania historyczno-literackie.