Percepcja reportażu radiowego

Abstract

Reportaż radiowy to gatunek ksenochtoniczny, przeniesiony z gruntu literatury, przystosowany do możliwości medium audialnego. Wielokrotnie szereg dyskusji budziła kwestia jego statusu i pogranicznego charakteru. Badacze próbowali rozstrzygnąć, czy reportaż jest tworem czysto dziennikarskim, publicystycznym, czy też należałoby go zaliczyć do dzieł sztuki. Podejmuje on bowiem najczęściej ważne społecznie kwestie, ale niejednokrotnie przedstawia je z wykorzystaniem środków artystycznego wyrazu. Artykuł stanowi próbę zabrania głosu w tej sprawie ‒ uwzględnia nie tylko stanowiska badaczy, lecz także opinie odbiorców. Pokazuje historyczne, społeczne i kulturowe aspekty ewolucji tego gatunku, a także wyniki badań ankietowych, przeprowadzonych na reprezentatywnej grupie słuchaczy, dotyczące procesu percepcji reportaży radiowych – jego przebiegu i skutków oraz wpływu na kształtowanie kompetencji kulturowych, społecznych czy komunikacyjnych.

The documentary is originally a literary genre. It has been adapted to the possibilities and the specificity of the acoustic media. Frequently, it has evocated discussions connected with its status and the character of its boundaries. Researchers tried to decide if it is a typically journalistic or artistic creation. The documentary usually takes up socially important issues but often shows them using artistic ways of presentation. This article points at different aspects of this case using researchers‟ opinions and radio listeners as well as the historic, social and cultural background of the development of this genre. The perception of radio documentaries is also mentioned in order to show its influence on cultural, social and communicative competence.