Abstract
Niniejszy artykuł poświęcony jest problemowi wykorzystania poezji konkretnej
w glottodydaktyce. Wydaje się bowiem, że wielu nauczycieli języków obcych nie docenia potencjału
drzemiącego w tego typu utworach. Mogą one tymczasem sprawdzić się w pracy ze słuchaczami
reprezentującymi różne kręgi kulturowe (wynika to m.in. z faktu, że tendencja do nadawania
wyrazom i tekstom form wizualnych inspirowanych realnymi kształtami ma charakter uniwersalny).
W tekście poruszony zostaje problem odbioru wierszy konkretnych i tworzenia własnych tekstów
nimi inspirowanych. Omówione są ponadto korzyści wynikające z wprowadzenia takich utworów
na zajęcia językowe. Całość zamyka opis lekcji przeprowadzonej z cudzoziemcami uczącymi się
polskiego w łódzkim Studium Języka Polskiego dla Cudzoziemców (SJPdC).