Glottodydaktyk pomiędzy tradycją a nowoczesnością

Abstract

W dzisiejszych czasach glottodydaktyk jest wystawiony na pokusę używania Internetu w celu rozwijania kompetencji językowych swoich uczniów. Internet zaspokaja ich zainteresowania i potrzeby intelektualne, a jego wykorzystanie w nauce języka obcego ma pewne cechy metody naturalnej. Pojawia się jednak obawa przed technologią i konektywizmem oraz wątpliwość, czy umysł poradzi sobie z selekcją nadmiaru informacji i z zapamiętywaniem. Okazuje się, że w początkowych etapach nauki języka obcego nie można przyspieszać procesów zapamiętywania, a informacje obcojęzyczne z Internetu nie będą w pełni wykorzystywane. Korzyści pojawiają się dopiero, gdy uczeń staje się językowo niezależny, czyli osiąga poziom przynajmniej B2, i potrafi skutecznie budować wiedzę i rozwijać znajomość języka obcego poprzez Internet. Obecnie wydaje się, że rolą glottodydaktyka jest pomoc uczniowi przez zarzucania kotwicy i nadawanie kierunku jego poszukiwań oraz organizowanie procesu dydaktycznego.

Nowadays, a teacher of foreign languages is tempted to use the Internet in order to develop linguistic competencies of his or her students. The Internet satisfies their interests and intellectual needs and its use for learning a foreign language has some features of the natural method. However, there are some concerns about technology and connectivism - whether the mind is be able to cope with excess of information and memorizing. It has been proven that at early stages of learning a language the process of memorizing cannot be sped up, and information in the Internet is not fully used. Benefits emerge when the learner becomes linguistically independent, or has achieved at least B2 level and can both effectively build new knowledge and develop a foreign language. For the time being, the role of a teacher of foreign languages is helping the student in the didactic process by anchoring, guiding the research and organising the educational process.